Štafelaj zime, zategnuto platno,
bjelina iskri, svjetluca, treperi,
plaveti nema, oko sunca zlatno
tek sliči sebi - čudesni valeri.
U sivoj vodi pahulje se gube,
zavjese neba navučene, guste,
ne puštaju oko, pahulje se ljube
lelujajući. Obale su puste.
Hladnoća stišće, okiva i plazi,
za tren posta krljušt vrba sjajna
što bi skoro list i njegova tajna
niz vodu sada sa sjenom odlazi.
Kradljivica sna što na zimu pazi
ukočena bdim. Bjelina beskrajna.
Autor: Dragana Kragulj
