Jesam li ti rekla
kako je ova
zlatiborska česma
prava blagodet!
Uvučena u
stoletni hlad
kraljevskog prela
vredno sabira vode
sa tri vrela!
Pokraj nje
zeleni šimšir
iza kamene klupe
u podne zadrema.
Pod vrelim suncem
zažareni, asfaltni puteljak
usporeno nestaje u lugu
tromim, koracima
ustajalim, lenjim.
Samo u blizini česme
uz klokotanje vode
i prštanje
osvežavajućih izvorskih kapi
juriš i vrisku
razigrane, bose dece,
etrom sustiže miris
borove isceljujuće rose,
sa špalira duž linije puta,
ispod blage padinske kose.
Autor: Marina Tot
